ARKADAŞTIK BİZ
 
 
Hiç konuşmasak da arkadaştık biz
Oyun oynuyorduk sevinç içinde
Seninle el ele dağlar aştık biz
Mutluluğa erdik, olsa da Çin’de.
 
Yere basmıyordum, kayıyordum ben
Sevinç mesajları yayıyordum ben
Günleri yaşanmış sayıyordum ben
Birazcık burukluk vardı içinde.
 
Nasıl da gamlıyım, ne kadar yasta!
Hem darmadağınım hem ağır hasta…
Umudum kalmadı Hızır İlyas’ta
Bunca karamsarlık bir sor: “Niçin?” de!
 
Ayrılık, zamanı kedere kardı
Bizi, sen ben diye ikiye yardı
Korkunç uçurumdu uzaklık, yardı
Vuslattan bir yudum bade iç, in de!
 
Göz gözü görmüyor, yer gök sis, duman
Ne bir ses ne nefes, suskun asuman
Kavuşmayı ancak topraktan uman
O/Nur mu acun mu? haydi seç, in de!
 
 
Onur BİLGE
wwww.kafiye.net