DOST DEMİŞTİM ADINA

İflah olmaz kabuk tutmuş yaramı ,
Tuz dökerek sarıp sarıp açtılar.
İhanetler yaktı aha şuramı, 
Yaprağımı kırıp kırıp saçtılar .

Can deseler dolar dolar taşardım, 
Yollar kapansada dağlar aşardım, 
Ne gün dost bağında bittim yeşerdim, 
Dolu gibi vurup vurup biçtiler.

Yüzümde acının en koyu demi, 
Yanağı ıslarken hasretin nemi, 
İçimde yaşarken ben cehennemi, 
Çarmıhlara gerip gerip geçtiler.

Badısaba’m gönül verdim zalime, 
Tükenen gençliğim geçmez elime, 
Hüzünler gelirken kalpten dilime ,
Hallerimi görüp görüp kaçtılar.

 

 

Şerife Köksal Badısaba
www.kafiye.net