KENDİMİ YAZDIM

Yaşadığım ne varsa şiirlere gizledim
Acısı tatlısıyla ben hep kendimi yazdım
Kaçmadığım zamanlar kuralları izledim
Delinin anısıyla ben hep kendimi yazdım.

Beklemediğim anda önüme çıktı densiz
Tam gülmeyi isterken çok ağladım nedensiz
Mevsimlere sarıldım hiç olmadı bedensiz
Baharın halısıyla ben hep kendimi yazdım.

Boynu bükük yürüdüm rüzgârda azar azar
Sağa sola bakmadım kalpte kurulu Pazar
Her insanı azdıran hayatta küçük nazar
Bir müzik tınısıyla ben hep kendimi yazdım.

Kan emen sülük gibi gaflette yapıştı kir
Yıllar geçti anladım tüm nefesler bir safir
Kucaklayıp kaldırdı ilim denilen o pir
Günlerin salısıyla ben hep kendimi yazdım.

Namı sanı belirsiz alt köşede parafe
Ağardı kara saçlar yordu bizi hurafe
Tende ateş bağlamaz uzak yakın mesafe
Kara yol çalısıyla ben hep kendimi yazdım.

Karanlık bastırınca sevdim bedende hali
Huzurda sırat hazır kaynar yürek mahali
Canıyla teftiş eden Âdem ruhuyla vali
Seherin atlısıyla ben hep kendimi yazdım.

Bir gayretin sonunda zorladım değişti huy
Yaş akıttım gözlerden ey Cananım dedim duy
Harmanları dolaşma gür bir sesle dedi uy
Bulurum kanısıyla ben hep kendimi yazdım.


23.05.2018

Ahmet Çelik
www.kafiye.net