ŞAŞARIM

Koşuyorken ruhumun içindeki doru tay
Gemi azıya aldım, “dur” diyene şaşarım
Gecenin avucunda, kıvranırken dolunay
Gün ışığında düşler, kur diyene şaşarım

Gözüme düşen nemler, ıslatırken ayazı
Kirpikler kalem olur yazar yüzüme yazı
Adabım divan durur kılar şükür namazı
Ahvali bugün şerre, yor diyene şaşarım

Vasfıma “akil” dendi, akıl seyrü seferde
Aklıma örtü çekti yüzüme düşen perde
Bana sensin diyenler, aranır ama nerde
Cevabım iki kelam, zor diyene şaşarım

Aklımı dara çektim okladım gece şahit
Nefsimi paraladım, binlerce hece şahit
İsmimi sakladığım, gül renkli ece şahit
Vasfını beyan eyle, ser diyene şaşarım

Ebede sürgün yiyen, bir delinin aklıyım
Sırlanmış bir petekte elli yıldır saklıyım 
Pusulasız gemiyim, denize yasaklıyım 
Limanlar viran gibi, gir diyene şaşarım

Ruhumu yargıladım aklıma avdet etim
Gölgemin izlerinde, yürüyeni hissettim
Güneşle yürüdükçe, izlerimi kaybettim
Gözüme indi perde, er diyene şaşarım

TEMEL ATA
www.kafiye.net