GÜLEMEZ OLDUM

Istanbul’la Adaların arası,
Sevdiğim yarimin gözün karası,
Sormayın bendeki gönül yarası,
Acep kapanır mı bilemez oldum.
#
Gülhane’ye vardım güller yok olmuş,
Laleler ekilmiş bahçeler dolmuş,
Susuz kalanları erkenden solmuş,
Akan göz yaşımı silemez oldum.
#
Yaralı yüreğim al kana dönmüs,
Üzüntüden gözüm feri de sönmüş,
Yaşanmış günlerim maziye dönmüş,
Karardı gözlerim gülemez oldum.
#
Yollar iniş yokuş derman kalmadı,
Cefa satacaktım alan olmadı,
Ne bahtsız biriyim çilem dolmadı,
O yar dönsün diye dilemez oldum.
#
Kıyamet kopacak diyorlar ama,
Kaçtır Yüreğime vurmuştum yama,
Düşlerde görmüştüm hançerle kama,
Hayali kayboldu bulamaz oldum.
#
Gittiği yoldan da döner diyorlar,
Uçtuğu balonu söner diyorlar,
Sevgiyi bırakma öner diyorlar,
Saçlarım kazıttım yolamaz oldum.

20.04.2018 – Melek DÖNMEZ 
İST.
www.kafiye.net