Hazannüma Günler

Bana ‘gitme’ diyorsun, dağınık sözlerinle 
Leyla gibi peşinde yürürken sen nerdeydin? 
Bakma öyle yalvaran buğulu gözlerinle! 
Gözlerimi gölgene sürerken sen nerdeydin?

Ben sana ebedi bir aşk sundum en hasından 
Aşk badesin doldurdum kalbimin helkesinden 
Yıldızları topladım kehkeşan ülkesinden 
Ayağının ucuna sererken sen nerdeydin?

Sevdamın avlusunda kurudu çiçekleri
Gözyaşım çağladıkça tuz tuttu saçakları
Gecenin kabusları çekip de bıçakları 
Göğsümün kafesine vururken sen nerdeydin?

Baş rolüm, idolümdün gönlümün sahnesinde 
Umarsızca eğlendin gönlünün köhnesinde 
Hazannüma evrenin en ücra hanesinde 
Rüzgarın saçlarını tararken sen nerdeydin?

17 / 02 / 2018-Manavgat
Sibel Orcan ( Marali )
www.kafiye.net