DEMEDİN (Esra Derel)

Nasıl terkedip gittin bırakıp beni burda;
Arama sorma sakın vakit tamam demedin..
Yem eyledin kalbimi sonunda kuşa kurda
İnanmazsan inanma bu intikam demedin..

Elin olsun her sevinç, her mutluluk, her neş’e;
Bana hep keder sundu senelerim peş peşe.
Zerre korku duymadın etmedin ki endişe
O da Allah’ın kulu, duyar mı gam demedin..

Çöktü tüm haşmetiyle, üstümüze melali;
Eylülde gitti gider, bağlarda bozum hali.
Zor olsa da bastırdım gönülde ihtilali,
Neden sesin kesildi, sabah akşam demedin..

Var mı ben gibi seven, kalbini dilip sunan;
Her şarkı her namede aşkımdır bil okunan.
Bir gizemli çağrıdır, bak kapına dokunan
Esen rüzgarlar ile yolla selam demedin..

Bütün renklerim yasta, memnunum ben karadan;
İnce ince kan sızdı kabuk tutan yaradan.
Kul hakkını sorgular, bir gün elbet Yaradan
Etme sakın hakkını, bana haram demedin.

Telefonda son kalan mesajını okurken;
Gözümden akan yaşla, cana kefen dokurken.
Söyle ele geçen ne, çekip gittin de erken
Yazma ardımda sakın, vermem ilham demedin.

Yokluğunda eririm, kurudu kemik ilik;
Artık canım çekilir damardan iplik iplik.
Beklemeye zaman yok su gibi aktı gençlik
Yaklaşırız zevale yakın encam demedin.

Esen Eylül rüzgârı bana hüzünler taşır;
Bulutlarla gözyaşım yağmur olur ağlaşır.
İnanırım haberim sana mutlak ulaşır
Perde kapandı artık, bitti dram demedin..

ESRA DEREL
25.09.2010-İSTANBUL
www.kafiye.net