Yılkı Atı

Yılkı Atı,,
Kalırmış insanın dilinde .
Pejmurde yarım bir vasiyet.
Birazı buruk birazı kekeme.
Ve düsermiş yüzüne
Gülüşü kırık bir suret,
Biraz alaycı birazı da gerçek.
Ne varsa yaşanası, 
Yenilirmiş korkulara.
Ahh adı aşk denen şey, 
Güle bezermiş urganı. 
Sarılıp boynuna usulca
Birçift gözün mendereğine 
Asarmış adamı…
Yitirirmiş dingisini çınar altları.
Gün geceye küsermiş.
Ölüm susuna tutulurmuş ay.
Rüzgar hissiz eser,
Yılkı atları dört nala geçermiş…

Fatma Gül Özcan
www.kafiye.net