Boşuna

Aklımda ihtilâl zihnim dağınık;
Ağrıyan başımı kınar boşuna
Hüznüm sessizlikte en dilsiz tanık
Geceler halimi sınar boşuna

Üç günlük uykunun bugünü kesat
Niye uyuyamam içim mi fesat
Kalbimin yokuşu vermezken fırsat
Gönlüme arzular konar boşuna

Duvara yansıyan lamba gölgesi
Büyütür bir düşü sisli halesi
Bilmez ki; ruhuma evham bölgesi
Derinden derine yanar boşuna

Bir sızı bağrımda inceden ince
Feryadım boşluğa iner derince
Peşinden sürülür cürmüm narince
Canımı sahipsiz sanar boşuna

Vakit desen çok geç üçe beş kala
Nasipsiz uykuya yanarsın hala
Kesme umudunu durma kovala
İnsan bu; her şeye kanar boşuna.

Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net