şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
SEVGİ
Sevgi, Belki de Vazgeçmektir Kendinden
Asın beni, şiirlerden kurulu darağaçlarına
Direnirsen namerdim
Boynum kıldan ince
Yirmi dokuz harf yetmez ki
Derdimi satırlara dökmeye
Gözlerime mil çekin
Dönüp bakarsam yüreğinde sevgi taşımayan
Umarsız insanlara
Varsın görmesin gözüm
Gökyüzünün mavisini
Çiçeğin pembesini
Yeter ki gül kokulu seher yelleri okşasın
Ayaz vurgunu yüzümü
Kurşun damlatın kulaklarıma
Esrik bir kahkaha alırsa aklımı başımdan
Değmesin, sevgilinin sesinden başka ses
Gizlensin hasret yüklü şarkılar
En derinlere
Ayaklarıma prangalar vurun
Gidersem halden bilmez vefasıza
Ve dalarsam balçıklarla kirlenmiş
Anlamsız sokaklara
Varsın dağlasın yüreğimi
Sevgilinin hasreti
Razıyım gül mevsiminde gül koklamasam da
Kırmayın prangaları
Hak ettiysem sevgisiz yaşamayı
Kelepçeleyin ellerimi
Bağlayın kollarımı
Uzanırsam başka çiçeklere
Penceremde dururken menekşem
Ve gidersem başka renk saçları okşamaya
Yalancı gözlerin yaşlarını silersem
Kırılsın ellerim
Anlamsız, günahkar ve utanmaz gülüşleri alkışlarsam
’Sevgi yaşama nasıl baktığımızdır
Yarını yaşarken dünü taşımaktır yüreğinde
Gözlerinde saklamak saf, duru duyguları
Ve ağlamamak
Akmaması için gözyaşlarının
SEVGİ,
Belki de vazgeçmektir kendinden…
Ayşe Sönmez Bulut – ANTALYA
www.kafiye.net
Yorum Yapın