YILDIZLAR ÜŞÜR

Her merhaba
Yeni bir özlemin fitilini ateşler içimde
Ve her akşam bir umut sesiyle boğar beni
Adını andıkça
Kuşlar havalanır yüreğimden sana doğru
Kanatlarında sevdam

Cemreler düşerken gönüllere
Bir şubat akşamında
Gökten yağan kar değil
Anıların kırık çisentileridir
Her damlada biraz daha işlersin yüreğime
Ve ben biraz daha üşürüm yokluğunda

Uzaklarda olsan da
Araya uzun yollar girse de
Yüreğime yazdığım en güzel şiirsin
Dize dize dökülürsün dudaklarımdan
Ne olur hiç bitme
Ömrüm seni yazarken son bulsun

Koy yüreğini ortaya sözleşelim
Ver yüreğini yüreğime
Aşkı anlatsınlar evrene
Uzat ellerini, tut ellerimi
Aşka susamış toprağı öpercesine bak
Bir hasret çöktü yine
Gözlerimin pınarlarına

Aldığın her nefeste
Yüzüne düşen her gülüşte
Ben varım, unutma

Ve yine unutma ki
Yokluğunda yalnız yüreğim değil
Yıldızlar üşür bir sazın kırık tellerinde

Ayşe Sönmez Bulut – ANTALYA
www.kafiye.net