GÖLGEMLE YARIŞTAYIM

Kirpiğimden döküldü, gecenin gözyaşları
Dolunay yorgun düştü, ıslandı avucumda 
Gönlüme gölge yaptı, yorgun köşe taşları
Güneş koşarak geldi, yer aldı başucumda

Yüzümde ki g/izlere, zor bir soru soruldu
Cevap vermek isterken, aynaları suladım
Bakışırken bir çift göz hücrelerim yoruldu
Yarım asırlık ömrü, vurdum kana buladım

Bir gecenin göğsünde, binlerce gece öldü
Takdir Ulu Allah’ ın, dedim boyun eğerken
Kalem durdu, yoruldu, yüzlerce hece öldü
Tek heceyle gömüldü, şair kefen giyerken

Kutup yıldızım söndü, gecemin gizlerinde 
Sabah çeyrek vardı, hoş sadayla uyandım
O an cenneti gördüm gölgemin dizlerinde
Hakk’a tevekkül edip avuçlarımda yandım

Sabahın pak göğsünde gözlerimi açarken
Ömür denen deftere, yeni bir gün ekledim
Aşka aşık gözlerden muhabbeti saçarken
Güneşe mektup yazıp sabahımı bekledim

Uçmuştu yalnızlığım, bulutlarla kolboyun
Gece dolunayla ben, hasbıhal ettim biraz
Yaşanan her ne varsa, tek kişilik bir oyun
Ahvalim budur dedim, hiç etmedim itiraz

Temel Ata
www.kafiye.net