İnsanı Öldürmek

Sözle insanı öldürmek de olar, diriltmek de…. 

Mekteb müelliminin olduqca çetin xasiyyeti vardı. Bundan bezen şagirdler canlarını ondan qurtarmaq üçün hiyleye el atırlar……. 
Sinfe daxil olan her uşaq müellimi gören kimi heyretlenir :”Size ne olub, müellim? Niye renginiz solub? Gözleriniz çuxura düşüb! Görkeminiz heç yaxşı deyil! ” ve s. 
Bu sözler müellimi meyus etmeye başlayır. Heqiqeten xeste olduğunu düşünür… Dersin sonuna yaxın halı pisleşir….. Yavaş -yavaş zeifleyir, başı herlenir, ayaqları esir….. Özünü birteher eve çatdırıb qapının zengini basır… Qapını açan heyat yoldaşı gözlerine inanmır…. Seher evden şen, gümrah çıxan insanın çöhresi solmuş, gözleri çokeye düşmüşdü….. Ayaq üste gücle dayanırdı… Qadın teşvişle onu çarpayıya qeder getirir ve o günden müellim yatağa düşür…. Veziyyeti gün-günden pisleşir… 
Bir müddet dersleri boş keçen şagirdlerin müellime rehmi gelir ve ona baş çekmek qerarına gelirler. 
Çarpayıya yaxınlaşan her uşaq “Müellim, maşallah, yaxşı görünürsüz!, Renginiz de yaxşıdır! Emelli -başlı yaxşılaşmısız! “deyir… 
Bu sözler müellime ele xoş tesir bağışlayır ki, tedricen sağaldığını güman edir. Ehvalı düzelir, rengi durulur, danışıb -gülmeye başlayır. Şagirdiler ona birlikde temiz havada gezişmeyi teklif edirler. Müellim can -başla razılaşır…. Geyinib şagirdleri ile beraber gezintiye çıxır. Yolda hamı onunla hörmetle salamlaşıb “Hemişe ayaq üste, keçmiş olsun, müellim “deyir. 
Gezintiden eve şen, şux, tam sağlam qayıdan müellim, seheri gün işe çıxır. …

22.03.17.
Govher Rustamova
www.kafiye.net