KALDIRIMLARDA YÜRÜRKEN BULDUK

Bulutlu bir gecenin sabahında buluştuk seninle
Gecenin gölgesi düşerdi kaldırımlara
Anılar bir adım ötede,
An olacaktı; sanki dönecektim geriye
Sağımda göründü iki yüksek minare
Heyecan taptazeydi, umutlar temizdi yürekte

Bulutlu bir gecenin sabahında buluştuk seninle
Biz iki serseri, kaldırımlardan daha fazla ezildik
Yere yakındı gözlerimiz,
Bilirim göğe değerdi doğrulsaydı belimiz.
Yıldızlar gözlerimizde bir umut,
Ay, başımızda bir taç
Işık sızan perdenin gölgesinde; bir Karagöz bir Hacivat

Bulutlu bir gecenin sabahında buluştuk seninle
Kaçak sevdaların kurbanıydık.
Biz her gecenin sabahında terleyerek uyandık
Bir bardak suyu korkuyla yudumladık
Terimiz akardı damla damla suya
Ummanlar dolar sanırdık içimize
Her dem içtiğimiz yudumda 
Umut olurduk,
Işık olurduk,
Deniz feneri bile olurduk;
Ama hiç mutlu olmadık martı olduğumuz kadar
Denizin üzerinde özgürce uçtuk
Birkaç kanat çırpıp, kuşbakışı yükseldik
Sonra dalışa geçtik, son sürat mavi yolculuğa
Biz kaçak sevdaların kurbanıydık
Bulutlu bir gecenin sabahında buluştuk
Gecenin gölgesini kaldırımlarda yürürken bulduk

10.09.2003 / İstanbul /Şehnaz Eryaşa Kayraklık
www.kafiye.net