Bir Can İstiyordun

Cenneti koymuşlar gönül kapına
Ben de o kapıdan girmeye geldim
Bir tuğla olayım, her tür yapına
Bu işin sırrına ermeye geldim

Belki gelir diye baktım yollara
Asla baş eğmedim giden yıllara
Umutlar bağladım çıkmaz fallara
Nedir derdin diye sormaya geldim

Bir sessiz direniş gözlerimdeki
Acı bir serzeniş sözlerimdeki
Dertlerimdir tüten közlerimdeki
Yüreğimi önüne sermeye geldim

Bir çift serçe konmuş yanaklarına
Şarkılar can vermiş dudaklarına
Bülbüller sığınmış budaklarına
Düşlerini hayra yormaya geldim

Duydum gözyaşların kanlı sel olmuş
Gönül bahçendeki güllerin solmuş
Acımasız yıllar saçını yolmuş
Sızlayan yaranı sarmaya geldim

Bilesin bu geliş, dönmeye değil
Yansam da aşk ile sönmeye değil
Gördüğüm engelden sinmeye değil
Seninle bir dünya kurmaya geldim

Sıcaklığım kalsın hep ellerinde
Savrulsun yüreğim dert yellerinde
Sevgim şarkı olsun yar dillerinde
O yersiz inadı kırmaya geldim

Ardıma bakarak gitmeyeceğim
Ateşlerde yansam tütmeyeceğim
Sana asla veda etmeyeceğim
Seninle bir ömür sürmeye geldim

Dikenler batsa da gülden korkum yok
Sinemi dağlayan yelden korkum yok
Adımı söyleyen dilden korkum yok
Bahçenden çiçekler dermeye geldim

Silmeliyim bir bir bulutlarını
Yeşertmeliyim hep umutlarını
Yerine getirdim komutlarını
Bir can istiyordun vermeye geldim

Ayşe Sönmez Bulut