SUSUN

Göz koydular gözlerime,
Sustum…

Söz söylediler söylediklerime,
Sustum…

Sus dediler gördüklerime,
Sustum…

Öyle bir hale geldim ki ;
Ölenle ölene,
Gülenle gülene,
Yaşayan ölülere, baktım sadece…

Sustum ve baktım.
Her şeyi gördüm.
Görmekle kaldım…

“Seni Seviyorum” dediler,
Sustum…

“Sana Ölüyorum” dediler,
Sustum…

“Ölüyorum” dediler,
Sustum…

Öldüler,
Yine sustum…

Ne bir tepki de ne bir kelime de,
Ağzımı açtıysam namerdim…

Bana “SUS” dediler zamanında.
Bir bildikleri vardır deyip, sustum.
Böyle geldim böyle giderim deyip, sustum.

Konuşanlara baktım, baktım yalnızca.
Yalnız kaldım konuşamadım da yalnızlığımla.
Ben bildiğimi bildim, uymadım şeytana.
Konuşmam için dürterdi oysa.
Dönüp sol yanıma baktım kaç defa.
Yine harfler birleşip akmadı dudağıma.
Akamadı…

Ben sustum konuşanlara inat.
Üzülsem de sevinsem de.

Şimdi sıra teslimi,
Ben çok sustum,
Sıra sizde…

Ben ölüyorum,
SUSUN…

Mine POLAT
www.kafiye.net