KADIN

Kadın gönül mevsimi, yedi iklim rengârenk 
Güneş olsa gergefe, desen desen dokunur 
 Kadın Ana, kadın yâr, zorluklarla eder cenk 
Çok muteber kitaptır yazan yazmış okunur

Kadın bin bir çiçektir, derman olur dertlere 
Özü Nene Hatun’dur, korkudur namertlere 
Merhameti merhemdir, kalbi kati, sertlere 
Yol- yordam neyse bilir, hakça tavır takınır

Kadın derya kadın göl çağlayandır sevgisi 
Güven duyduğu kalbi, bağlayandır sevgisi 
Bir damla gözyaşıyla, dağlayandır sevgisi 
Ruhu acı çekse de, hem güler hem yakınır

Kadın Vatan, Sıla, Yurt, kadın Anadolu’dur
Gönlü sevgi bahçesi, yolu Hakk’ın yoludur
Cennetle müjdelenen Allah’ın has kuludur
Hoş görür nazar eyler, muhabbetle bakınır

Kadın ne çok mahir dır, iğneyle kuyu kazar 
Bir kaç metre ham beze, duygularını yazar 
Marifeti nakleder, heyhat! deymesin nazar 
Sever, sevdiklerini, kem gözlerden sakınır!

Dünya bedesteninde, kadın olmak onurdur
Gözlerde gökkuşağı, yüze yansıyan nurdur
Güvenmek isteyene, yıkılmayan tek surdur
Bir bakış, bir çift kelam, yüreklere dokunur!

Temel ATA
www.kafiye.net