şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Kadın ………………….Zeynep Nilgün.
Kadın…
Gecenin karanlığına gitti
Bir yol arıyordu bezgin umutlarına
Puslu aynada baktı yüzüne
Içindeki siyah ışığı gördü
Sığdıramadı hüzünleri tebessümlerine
Sessiz bir melodi kapladı bedenini
Seyretti mahzunluğunu melankoli…
Kadın…
Unuttu koynundaki suskunluğunu
Savurdu umutlarını sereserpe
Bakışları ıslandı,
Dokunuşları suç ortağıydı
Çırılçıplak duygularının,
Ninnilerini dinliyordu
Tutkulu ayın yükselişi…
Görkemli bir şafak bekliyordu
güneşin gülüşünü..
Kadın…
Sustu bağrına basarken haykırışları
Geç mi kalmıştı
Unuttuğu yağmurların altında ıslanmaya,
Yorulmuşmuydu
Yıkık duvarları onarmaktan,
Başucunda biriken hasreti dinledi sessizce
Müsade etmiyordu susmasına
Elleri dokundu sevdasına
Ezberlediği kokuyu aradı..
Kadın…
Büyüdü kasımpatlarının parmak uçlarında
gözlerine sığındı sancılı gecenin,
hasreti toplarcasına
yıldızlara koştu nefes nefese
gökyüzü yükseldi aniden
ay kanadı, karanlık sustu
yaralı bir aşk girdi odaya…
Kadın…
Ağladı yastığındaki ürkek düşlere
Filizlendi korkular,
Bir sahil kasabasının kıyısında
Öpüldü denizin laciverti…
Sınırsızdı kum taneciklerinin
dalgaları okşaması
alkış tutuyordu yakamozlar,
bir yıldız kaydı
gökyüzünden yeryüzüne,
içindeki yeryüzü
mavileri devşirip
kollarını açtı yıldızlara…
Zeynep Nilgün Gökçeöz
www.kafiye.net
Yorum Yapın