Kaf Dağında Bir Melek

Nefsi hakkı için
İçimdeki her harfin uzunluğu Kaf dağı kadar
Doldursam arş-ı yer/yüzünü
Gönlündekine yetmez ki mürekkebi
Bütün damarlarımı tutup çeker!

Bu sebepten bir melek
Ruhumu tasarruf eder
Aklımı hayrette bırakır 
Yetmezse de dilim
Sonu ve nihayeti olmayana
Her iki gözümü de perdeler
Cismin ve ruhun bahsine darlanmaktan kurtarır!

Şaşkınlık ve hayaller içinde
”Müekkel” yargıla ne olur suçumu 
Bu ziyaret kalbime dokunur

Men olmuşken
Derununda aklın nefsi
Çıkartsan kürsüye ruhuma yayılsan
Göklerin yeşilliği ile gözlerime koyulsan

Dar-ı dünyadan dar-ı bekaya
Kaldım günahlarımla mustarip
Bedenim nasıl oldu da düştü harap

İlknur Yıldırım
www.kafiye.net