KIRDIN

Yüzüme bakmadan geçtin önümden
Yüz yılı alıp götürdün ömrümden
Düştün arttık düştün iki gözümden
Kırdın umut dallarımı kökünden.

Pınar olsan alıp suyunu içmem
Köprü olsan gelip üstünden geçmem
Cennete girdiğin kapıdan girmem
Kırdın umut dallarımı kökünden.

Kalbime açtığın yara çok derin
Bilirim ki Mevla her şeye kerim
Mahşerde yakandadır iki elim
Kırdın umut dallarımı kökünden.

Kara idi sevdam sana kömürden
Adın tespih düşmez idi dilimden
Sakınırdım esen rüzgâr yelinden
Kırdın umut dallarımı kökünden. 

24.09.2012. İncirliova/AYDIN
Pehlul Saraç
www.kafiye.net