Sormayın be dostlar

Uçurumun kenarındayım
Bir zemheri ayazındayım
Tüyü bitmemis yetim avazındayım
Sormayın dostlarım sormayın gitsin

Sormayın halim nicedir benim
Geceyle gündüzü silesim gelir
Bir avuç toprağı öpesim gelir 
Sormayın dostlarım sormayın gitsin

Hangi yanık gönülde yuvam var bilmem
Hangi sevdalı dilde adım söylenir
Uyku yok gözlerde elden ne gelir
Sormayın dostlarım dormayın gitsin

Kaç kalem yazdı beni bilinmez
Kac mısrada zikredildi sôzlerim
Kaç günümün üstüne çekildi çizik
Kim anladı beni kim ne çok sevdi
Sormayın dostlarım sormayın gitsin

Bir garip kederdeyim nasıl anlatsın dilim
Ne halimi arzettim ne de duyuldu sesim
İçime aktı zehir içime döktü dilim 
Bir ayağım çukurda mahşer beklemekteyim
Sormayın dostlarım sormayın gitsin

Songül Arslan Yağcı
www.kafiye.net