ÇOCUK YÜREĞİM BENİM

Keşkelerim olmadı hiç benim,
Çocuk oldum mu onu bile hatırlamıyorum ki,
Benim uçurtmam olmadı,
Koşmadım özgür kuşlar gibi kırlarda, Papatyalardan hiç taç yapmadı kimse bana,
Seviyor sevmiyor oynadım defalarca,
Amma…
Beni benim gibi hiç seven olmadı ki,
Yüreğimde çılgın,
Deli dolu bir çocuk var,
Çığlık çığlığa koşup oynayan…

Çocuk yanımı kucağımda büyütüyorum,
Meselâ hala hayal kurabiliyorum,
Gülebiliyorum en azından,
Çocuk yüreğimde kin ve nefreti barındırmadım,
Lakin…
Kin ve nefretin,
Kardeş olduğunu da bilirim…
Büyüdüm; hemde çok büyüdüm,
Yinede yüreğim; çocuk benim…!!!
Ben sevebiliyorum çünki…

Zehra Demirtaş
www.kafiye.net