BEKLETME BENİ

Ey kara kaşina kurban olduğum,
Gokte arar iken yerde buldugum,
Falları bırakıp,aşkla dolduğum
Yolunu gözlerim, bekletme beni.

Gündüz hayalimde gece düşümde,
Aldığım nefeste, türlü işimde
Vuslata ermezsen sevda peşinde
Kara defterlere ekletme beni.

Sensizlik bağrımda yaptı bir düğüm,
Gözlerimden aktı bak süğüm süğüm,
Bu ayrılık bize gerçekten zulüm,
Yürek dayanmıyor tekletme beni.

Bir balık misali kaldım ağında
Üşüdüm ,ısındım gönül dağında
Bir gonca gül isem senin bağında
Sakın yadellere koklatma beni.

Sararıp solmasın dalım yaprağım,
Senin toprağından benim toprağım,
Eğer toplar isem, tasım tarağım,
Kıyıya köşeye saklatma beni.

04.12.2016 – Melek DÖNMEZ 
İST.
www.kafiye.net