Dua Niyetine 

İkimiz adına alıp verdiğim nefes
Yaşamadan ölüyor sanki…

Odanın bir köşesine
Dökseler içimdeki acıyı
Nikotin kokulu hayalleri
Çatlatacak duvarları!

Beynimin sol yanı çıldıracak uyuyamamaktan
Ciğerlerime inat 
Yakacağım son izmariti.

Aşk-ın sükûtunu içime çeker gibi!
Çekeceğim…

Beynimin diğer yarısı 
Acılarını artık kaldıramadığından
Kusmak gerekir gecenin orta yerine

Mağrur ve suçlu bedeni
Kapısına bırakmadan 
Tükürsem kaldırıma ardından
Bir iki küfür savurmalı, gidişine
Tuhaf değil mi?

Uyursun sabaha bir birkaç saat kala
Bir yanın merak bir yanın endişeli 
Kandıracak kaç damla gözyaşı 
Eski kırk beşlik plak gibi.

Yüzde hafif bir tebessüm
Muhtemelen lal olacak attığın hıçkırıklar 
Hiç durmadan saniyenin onda biri.

Yarın bu günden yakın,
Uzattım zihnimi mıh gibi kazımış
Tartışabilecek mi kırık mı 
Çıkık mı?

Yaralı parmaklarımın ucundan ağladım 
Küfür etmedim.
İsyanda da.
Bir burukluk ki! 
Siyah ve gri…

Hüzünlenmeme sebep buğulu camlar,
Tekrarı sahte gülüşler
Yüzümde kandırmasa kendimi
Mutsuzken yorgun olmam.

Sen ki,
Yağmur sonrası çıkan gök kuşağım
Tek nimet aşkım!

Anlatmam
Daha doğrusu anlatamam
Acılarımla yaşamayı bir kere öğrenmişim.

İlknur Yıldırım____ 19 Aralık 2016
www.kafiye.net