Tek Nimet Aşk 

İkimiz adına alıp verdiğim 
Yaşamadan ölüyor sanki nefes
İçimdeki nikotin kokusundan
Neredeyse kusacak
Odanın bir köşesi…

Dudaklarıma sebep son sigaram 
Aşk-ın sükutunu içime çek!

Bıraksada acılar tüm geceyi
Çatlatacaktır duvarları
Uyuyamamaktan çıldıracaksın
Ciğerlerine inat yakacaksın 
Evden çıkmadıkça son izmariti.

Bu defa dışarı kusmak gerekir!

Tükürsen de kaldırım kenarına
Bir iki küfür savurmalı
Kapısına bırakmadan bedeni
Birazda suçlu
Kendi yüzündeki hüznü.

Bilirsin işte,
Sigaranı sigarayla yakmalı.
Bir yanı merak bir yanı endişe 
Kaldıracak kaç damla göz yaşı 
Eski kırk beşlik plak gibi.

Ya diğerlerin arasında? 
Yüzde hafif bir tebessüm
Muhtemelen lal olacak attığın hıçkırıklar 
Hiç durmadan saniyenin onda biri.

Yarın bu günden yakın,
Uzattım zihnimi mıh gibi kazımışsın
Tartışabilecek mi kırık mı çıkık mı?

Yaralı parmaklarla ağlamadım.
Küfür etmedim.
İsyanda da.
Bir burukluk ki sebebsiz
Siyah ve gri
Kendimle savaşmaktayım.

Dedim ya, gamzelendi yine gönül
Yüzümde okunmuş bir dua gibisin
Sebep olan mutsuzken yorgun olmam 
Sen ki,
Yağmur sonrası çıkan gökkuşağım!

İlknur Yıldırım____ 19 Haziran 2016
www.kafiye.net