DÜNYALIK

Biliyorum yanlışıyım bu dünyanın.
Bu yüzdendir , çiçeğe duruşum her mevsim.
Rüzgarladır dostluğum,
Tutunurum kanatlarina
Zamanın içinden onunla gecerim.
Zaten hiç beceremedim,
Süslü bahçelerde mevsimlik açmayı.
Üstelik
Yorar beni bahar kokuları
Yani, 
Yanlışıyım dünyanın.
Bu yüzden dünyalıklar bana aykırı. 
Tabiatimda yok
Sevemedim hiç insan yaftalarını.
Yüregi cennet olanları gördüm.
Tutundum çocuk gülüşlerine
Göğün mavisinden geçip,
Toprağın sınırlarını sildim..
Çektim restimi
Kendine doğrusu çoklardan olmadım.
Yani, 
Vakitsiz ölüme katık
Zulmedilene ortak
Yaşam için direnene yoldaş oldum. 
Dünyalık olamadım. .

Fatma Gül Özcan
www.kafiye.net