İŞTE GELDİN GİDİYORSUN

İşte geldin gidiyorsun.
Ne mal senin ne mülk senin…
Giden dönmez biliyorsun.
Ne ilk senin ne son senin…

Gül bahçesi renk vermiyor.
Toprak ana sır vermiyor.
Çeşme kuru su vermiyor.
İşte geldin gidiyorsun.

Yapraklar döndü gazele.
Hadi ömrünü tazele.
Gücün yetmiyor ecele,
İşte geldin gidiyorsun.

Yıkıldı evin ocağın.
Kimse açmıyor kucağın.
Orası ki son durağın,
İşte geldin gidiyorsun.

Kalpler kırdın bilmem niye.
Haram yedin bile bile.
Meylettin nice güzele.
İşte geldin gidiyorsun.

O altın tahtından indin,
Dört kollu sandala bindin.
Bir zamanlar sen ne idin.
İşte geldin gidiyorsun.

Din kardeşim biraz düşün.
Gerçek olsun cennet düşün.
Zordur cehennemde işin,
İşte geldin gidiyorsun.

Ülkü Duysak
www.kafiye.net