DUYGU PINARI

Ben bu hayat sahnesinde 
Gülümseyen palyaçoyum 
Yürür giderim meçhule 
Usta değil hâlâ toyum

Kader ağlatsada beni 
Zaman soldursada teni
Her sabah doğarım yeni 
Büyümedi çocuk huyum

Dili, dini sorgulamam
Ön görüşle yargılamam 
Hesapsızca kurgulamam
İnsandan yanadır oyum…

Sarık ile din ölçülmez 
Kurbanla sırat geçilmez 
İlimsiz cennet açılmaz 
Kefenle eşittir boyum

Dik dururum başım önde
Bağnazlıkla kalmam dünde 
Vatan Bayrak kutsal bende
Asil millet Türk’tür soyum

Bahar Koçak. İzmir 21/10/2016
www.kafiye.net