MEKTUPLAR YEŞİLE DÜŞTÜ

Küllerde varmıdır sevdanın izi…
Bak baharda geldi………
Son mektuplar yeşile düştü…………
Papatya değdi….lale değdi…gelincik değdi…
Varsın ateşten uzağa düşsün…
Okunası sevdanın izi….

Ateşi sevemeyenler….
Yangınlar sonrası küllerinden okurlar sevdayı…
Külün düşmanı rüzgardır…
Bir kül nasıl savrulur rüzgarlarda…
Bilirmisin…..
Gördünmü hiç sevdanın külünü…..
Renkler bile ton yitiriyor…..
Bir tek mavi kaldı…

Ateşleri kim sevebilir…
Bilirsin sen….
Yangın yerine dönen sevdadan…
Küller savrulsada rüzgarlarla…..
Mavinin rengi değişmeden……….
Yeşile…..hep yeşile……

Sekizinci mektup hiç yazıya dökülmedi….
Dökülsede ateşlere atıldı…hep ateşlerde yandı işte…
Bende kızdım…dağlarada gitmiyorum bir yıldır…
Dağlarda işçi arkadaşlarla çay demlerdik…
Odun ateşinde….
Sekizinci mektubu o ateşlerden birine attım…
Ellerim üşüyordu….
Isındımı ellerim…..
Hayır…..
O günden sonra ellerim hep üşüdü….

Yeşil…..
Cennet rengi…..
Önceleri kömür tozunun karasını severdim ben..
Çünki kömür tozlu bir ülke biliyordum…
Beyazın giyilmesinin yasak olduğu bir ülke..
Sonra…
Yağmurlar yağdı….
Dedim ya….yeşil aslında en güzel renk…
Bir bahar rengi….
Bir tomurcuk rengi…….
Cennetin asıl rengi…..

Sizin oralardayım onbeş gün daha….
Papatya tarlaları gördüm….
Seralarda pat toplayan kadınlar gördüm….
Bir çiçek bahçesi olmuş heryer….
Ama yeşil…..
Heryerde inadına yeşil vardı….
Siyah hiç olmadı çiçekler arasında….
Uzaktı……
Denizler uzaklığı….
Acının adı siyahtı belki….
Uzaktı işte…..

Biliyorum ….çok iyi biliyorum…
Siyah hiç olmuyor bizim buralarda….
Daha dün topladım…sarı çiçeklerden….
Unutuyorum…..siyahı unutuyorum…
Elimde bir demet papatya varken…..
Acıyı unutuyorum….
Yeşile bakarken kömür tozu yok…

Bizede yakışan işte bu cennet yeşili değilmi…
Baharın rengi….
Kömür tozları denize karıştı çoktan….
Küller savruldu dağlarda yanan ateşlerden….
Varsın savrulsun…..
Biz yeşile hasret çekmedik hiç….
Bizim buraları cennet yeşili …
Daha dün rüzgarı geride bırakıp….
Dağlarımla dertleştim…..
Bizim buraları cennet yeşili….
Papatya….lale….gelincik……..
Yeşile….sekizinci mektup.

Biz sevdik………..
Biz yazdık…….
Heryer…gönlümüz gibi…..bugün gibi…..

_________Necla Argüz /Metin Tuncel.
18 04 2010….
www.kafiye.net