Kül ve Gül

Ben zaten külüm, iki kere yanmam gülüm
Bütün çileler yangınlar vız gelir bana
Sadece ayrılıklara
Kalmadı tahammülüm

Zalim bir güzel oturup tahtıma
Gülümsese bahtıma
Devirse beni
Esse yine deli rüzgâr
Küllerimi sana doğru
Savursa beni

Sulu gözlüdür bulutlarım
İncitme, yağmurları dinmez
Hasret çalar sazlarım
Vuslat şarkılarını bilmez

Sözüm geçmemiş ömrüme
Sağırlaşmış hantal duvarlar
Sokaklarım çıkmazda
Bir özlem türküsüne takılır

Girme girme artık düşlerime
Söz geçmiyor haylaz yüreğime

Gülhun ERTİLAV

www.kafiye.net