DİK DURUN EĞİLMEYİN

Vurun gölgelerimi vurun kanı akmasın
İçimdeki çocuğun derdi nedir bilmeyin
Gönül gözü âmâlar, izlerime bakmasın
Mazi renkli gizleri garipseyip silmeyin

Nefret denen kılıcı, kin taşında bileyip
Hoş görüyü kavurup, eleklerden eleyip
Hayâdan bihaberce, bir de özür dileyip
Sevgi dolu kalbimi, paralayıp dilmeyin

Nar-ı cehennemine k/ömür taşımak için
Kapanmış yaraları, tekrar kaşımak için
Gecemin katranına, mumla ışımak için
Riyakâr sözler edip yürekleri delmeyin

Sahte sevgiler ile bakınmayın gözlere
Zelil düşüncelerle, dokunmayın özlere
Kendi halince yanan, yüreği öksüzlere
Şefkati çare sanıp, yalandan eğilmeyin

Seven muhtaç değildir, ikiyüzlü hallere
Kim ihtiyaç duyar ki hançer tutan ellere
Bir çift süslü sözüyle daldırıp hayallere
Gönül denen mabedi, öteberi bilmeyin

Sevilmek için kalbi, gözleriyle öldürüp
Gülü, bin bir çiçeği, paralayıp böldürüp
Riya meclislerinde düşmanımı güldürüp
Helallik almak için, huzuruma gelmeyin

Temel ATA
www.kafiye.net