Çocuğu Babaya Annesi Sevdirir.

Çocuğu babaya annesi sevdirir.
Akşam eve gelen beyine, bebeğini öve öve anlatır:

” Bak, babası bugün yavrumuz baba dedi.
Bak babası bugün mamasını yedi.
Bak babası sana resim yaptı.
Bak babası bugün ne uslu durdu.”

Çocuk biraz daha büyür :

“Bak babası ödevlerini ne güzel yaptı.
Bak babası sınıfını pekiyi ile geçti.
Güzel bir hediyeyi hak etti…”

Anne severse, hep iyi ve olumlu yönlerini anlatır.
Yaramazlıklarını ve çoğu hatalarını gizler.

Anne sever, anne över, anne sevdirir…

Arkasında kendini seven,destekleyen bir annesi olan çocuklar daima başarılı olurlar.
Her güçlüğün üstesinden gelirler.
Hayat ne kadar zor olsa da, onları pek yıpratamaz.

……….

Annler vardır çocuğunu pek sevmez!
Yedirir, içirir,giydirir; sadece temel ihtiyaçlarını karşılar.
Büyütürken sevgi vermez, ilgi göstermez.
Onun gözünde kendi çocuğu yaramazdır, mazarattır, arsızdır.

“Bir an önce büyüse de kurtulsam” diye söylenir durur.

Evde hep azarlar, azar ve dayak ile büyütür.

Töhmet, baskı, hakaret ve dayak…

Çocuk gün gelir büyür, o anne de elden aykatan düşer.
Sürekli ilgi ve alaka ister, çocuğuna sitemleri hiç bitmez:

“Ben seni şöyle büyüttüm, ben seni böyle büyüttüm…
Uykusuz kaldım, hep yoruldum v.s…”

Anne avladına bakar büyütürse annelik görevini yerine getirmiş olur.

Dünyaya getirdiği yavrusuna bakmak,onun görevidir.

İyi anneler, karşılık beklemezler.
İyi anneler, yaptığını ettiğini çocuğun başına kakmazlar, töhmet altında bırakmazlar.

İyi çocuklar, kendilerini sevgisiz, ilgisiz,dayak ve hakaretle büyüten annelerine dönüp;” Ne verdin ki,ne istiyorsun?” demezler.

Allah rızası için hep yanında olurlar.

Hatice Hantal
www.kafiye.net