ÇUKURA BAKIP ÖPTÜM SENİ

Çukura bakıp öptüm seni
Çukura bakıp öptüm onu 
Başta gözüm korktu
Sonra bağrına kıvrılıp koluna dokununca geçti
Oradan çıkabileceğim hiçbir tutanak yoktu
Bu yüzden kalmayı, kalabilmeyi ve her koşulda onu sevmeyi öğrendim
Sevmek öğrenilirmiş öğrendim

Çukuru öptüm
Sanki bütün dünyayı öptüm
Allah başıma taş atacak sandım
Yoluma koyduğu taşa taş diyemeyecek kadar aptaldım öğrendim

Beni yolun başında karşıladığında çocuktum
Beni her uğurlayışında uğundum 
Allahım dedim iyi misin ben değilim
Zehir oldum
Sandım ki oda beni sever çok sever üç kere öper nimet gibi yükseğine koyar

Ben bilemem yolda bulduğum ekmeğin haram mı helal mi olduğunu
Kin güdemem
Bu yüzden gidemedim

Belki de bana gidememek yazdı
Belki de canın çıksın ama sesin çıkmasın dedi tutturdu 
Belki de beni sende unuttu
Olamaz mı

Çukura bakıp öptüm seni
Çukura bakıp öptüm onu 
Kayboldum 
Ben kayboldum elimden tutan olmadı
Bu suçu herkesle paylaşırsak yinede olmaz mı
Ama çukura bakıp öptüm seni 
Çukura bakıp öptüm onu?

Hatice Kübra Öktem
16.6.16, 04:57
www.kafiye.net