RUHEN YOKSUL OLMAK


Hz.İsa a.s şöyle buyurmuştur:
” Ne mutlu ruhu yoksul olanlara,ruhunda yoksulluk bulunanlara.”

Hz.Peygamber Efendimiz s.a.v. ” Ben yoksulluğum ile övünürüm” buyurmuştur.

Yoksul insan;
Kibir, dünya hırsı, hased, kin, aç gözlülük gibi kötü hasletlerden kendini arındıran, kurtaran insandır.
Bunun gibi kötü hasletler bir kimsede bulunmaz ise, o kişi ruhen yoksuldur.
Bu yüzden yoksulluk makamı ulvi,yüce bir makamdır.
Makam-ı Mahmud olan Peygamberimizin makamıdır.

Ruhu yoksul olan gönlü zengin olur.
İnsan, mal-mülk çokluğu ve zenliği çabasında değil; fazilet çokluğu,ahlaki değer çokluğu ve gönül zenginliğine erme çabasında olmalıdır.
Zira kişinin doğru-dürüst,ahlak ve erdem sahibi olmasından, iyi bir karakter sahibi olmasından daha büyük bir zenginlik yoktur.

İnsan; bu dünyada kendini aldatıp oyalayan,ahirette işe yaramayacak,kendisine sadece hesap ve azap getirecek olan
boş şeylerin çokluğu ile övünür durur.
Peygamberimiz Efendimiz buyuruyor ;” Malım malım deyip durduğunuz, gerçekte yiyip tükettiğiniz,giyip eskittiğiniz ve
sadaka verip gönderdiğinizden başkası değildir.”
Nitekim insanın gözü mala mülke doymaz.Bir oda dolusu altını,parası olsa, bi o kadar daha ister.

Burada kınanlar, kendilerine verilmiş olan dünya nimetini,zenginliğini hayırlı işlerde harcayanlar değildir.
Şükrü eda edilen nimet ve servet kötü değildir.
Burada kınanan; insana ahiretini unutturan ve onu güzel amellerden alıkoyan dünya tutkusudur.

Rabbim bizleri hayırda yarışanlardan,hizmette öne çıkanlardan eylesin.
Ruhu yoksul,gönlü zengin olan,has kullarından eylesin.

Hatice Hantal
www.kafiye.net