GÖZLERIM

Çok oldu göçeli:
Hüzünlü şehirden,
Mutlu hikayelere.
Kibritçi kızdan
Poliannaya geçeli
Çok oldu be gözlerim!

Vakit gülümseme vaktidir.
Ne soğuk var kalbini üşüten
Ne de bir hastanenin
Ilaç kokan duvarları.

Nedir seni böyle buğulandıran?
Sessizliğin sancısını mı çekersin,
Yalnızlığa mı gebesin yoksa?

Umutla baktığından beri oysa;
Ahiretten taşıdım cenneti
Yalan dedikleri bu dünyaya.

Ey rengine adımı yazdığım
İki cihan aydınlığı gözlerim!
Gülmek en çok senin hakkın,
Sen gül ki, yağmuru sadece,
Hakkın rahmeti bileyim.

Elvan Usul
Mart 2016
www.kafiye.net