Geç Tanıdım

‘Geç tanıdım,çok sevdim ama erken kaybettim.’ diyenlere…

Yürekten silinmeyen akıldan çıkar mı hiç? Şerha şerha bölünse de ruhun özledikçe çıkarırsın sesini hapsettiğin beyninden. Kulaklarını kapatabilirsin belki, ya kalbini.

Bazen, güne isyan edip yakarsın ortalığı bulutlara yükleyip hüzünlerini yağdırırsın göz yaşlarına… 
Ki böyle zamanlarda kendi kendine konuşur iyi yönleri daha çok aklına getirirsin. ‘Kimliğiydi beni etkileyen, özverili gayret ve emeğin hakkını alma çabasıydı, dersin,

Oysa üzerine düşenden fazlasını yapmaya çalışman, derin bakışlarında saklı kimse seni anlamaz. Bir anda geceyim işte, senin için yakamoz düşürüyorum bol bol denize, dersin. Sen ki sohbete tatlı bir ‘merhabaya’ bile son noktayı koyamazken, yarım düş yarım rüya içinde kalı verirsin.

O kadar güzel, o kadar özel ki senden bana kalan, deyip yokluğundan soyunup, varlığını giyersin üstüne gel dersin derin, sessiz duygusuz uykularıma…

Yıllardır içimdeydin, belki de asırlardır…Ardından bakarken, sessiz çığlıklarla bağırdım… 
Duysaydın çığlıklarımı yine de gider miydin?

İlknur Özgün Yıldırım ____27 Mart 1016 Pazar

www.kafiye.net