HER ZAMANA BİR SEN KOYDUM

Her zaman erişemedeğim yoldun.
Bazen bakmakla yetindim,
Bazense nankörlük edip daha da istedim.
Zaman söylenip durdu,
Sayfalarım isyan eder oldu.
Ne gidiyordun ne de kalıyordun..
Bu işkence ne zaman son bulacaktı ?
Bilinmiyordu..
Hata yapmışım, seni, gerektiği yerde bırakmalıydım…
Ağladım, düştüm, kalkamadım.
El bekledim tutup kaldıracak, gözyaşlarımı silecek…
Gelmedin..
Sana ihtiyacım olmayan zamanlarda yanımdaydın.
Oysa ki o zamanlarda değil, ağlayıp kanayıp
Bir el beklediğim zamanda olmalıydın ..
Şimdi değil!
Azad ediyorum seni.
Açtım kapıları..
Buyur; yolun açık olsun sevgili..
Bakma bana öyle suçluymuşum gibi.
Bırak beni anılarla hiçbir şeyi almadan git..
Bir daha dönme diye..
Bırak bana yaşanmışlıkları.

Gurbet ÖZEL
İzmir Beşetepeler Lisesi 12/D sınıfı
www.kafiye.net