GEL ARTIK
Gitti yârim gelmez oldu
Hatırımı sormaz oldu
Kara bahtım gülmez oldu
Dünya artık yok gözümde

Giderken ardından baktım
Geriye dönecek sandım
İki yıldır nasıl yandım
Ateş oldun sen özümde

Bir köşede otururum
Yollara bakar dururum
Ne güler ne konuşurum
Anlam kalmamış sözümde

Çiçekler renksiz açıyor
Kuşlar bir garip uçuyor
Mevsimler sensiz geçiyor
Hem baharım hem yazımda

Sana yazdığım şiirler
Mızrabın ucunda inler
Bütün âlem bizi dinler
Türküler ağlar sazımda

Hasretin yakar Esin’i
Geçtim dünya hevesini
Son bir kez duysam sesini
Çiçek açar mezarımda…

Nesrin Göçtürk
www.kafiye.net