Kirpiklerimi Ezip Gecen Ayak İzlerini Aklıyorum
Her defasında kavga kıyamet
Perdesi yırtılan göz bebeklerimizde
Kirpiklerimi ezip gecen ayak izlerini aklıyorum
Gözlerimin uçurumunu yontan duygularım ağır yaralı
Bizsizliğin yaygarası kopuyor iliklerimizde
Tenhalaşan bakışlarımızda sıkışıp tökezliyoruz
En sığ yerinden boğuyoruz sancılarımızı
Kendi kurşunuyla vuruluyor sağır saatler
El ayak çekilmeden sessiz sessiz gel
Telaşını yitirsin ciğerimi dağlayan hıçkırıklar
Yüzdüğümüz denizin boğazına oturmadan
Yüreğinin boşluğuna asarak yaşat beni
Sayamadım
Kaç dil biliyor haykırışlarım
Yüz üstü bıraktığın nöbetlerime kızıp
Üç yüz atmış beş gün yokluğunu ısmarlıyor
Susarak intiharı seçen y-a-l-n-ı-z-l-ı-ğ-ı-m…
Remziye ÇELİK
05.01.2016