Gönül Bu Kimse Akıl Erdiremez İşine

Gönül yapayalnız kalır sessiz limanında,
Eli kolu bağlı bir mahkum gibi,
Sırtını dayayacak duvar ararken,
Cesareti bulacaktır erbabında.

Sevdası yüreğine yasaktır,
Çıktığı her yol ise ona tuzaktır,
Çaresizlik bile bile hep ızdıraptır,
Vuslata kavuşması ihtimalle uzaktır.

Yaralı ceylan gibi içlenir,
Yinede inadına aşka diklenir,
Haykırarak yeri göğü inletir,
Böylece sesini tüm aleme dinletir.

Umudunu yitirmez hiç bir zaman,
Yazgısı böyle iken, kaderine darılır,
Paramparçada olsa kalbi,
Sıcacık sevdasıyla karılır.

Dermanını aradıkça yorulmaz,
Taki bulana kadarda hiç durulmaz,
Bilir ki sevdasız düzenide kurulmaz,
Kararlıdır gönül, yıkılsada uslanmaz.

Düşer zorunla sevdasının peşine
Öyle inattır ki, dönmez asla geriye,
Tutar yakasından yapıştırır deriye,
Kalbinin yağları çözülür eriye eriye,
Gönül bu ,kimse akıl erdiremez işine.

Nesrin Önem Demir
21 12 2015
www.kafiye.net