BU KADIN

Cana can olman için, seni Haktan diledim;
Bir kere anlamadın, duymadın ki yâr beni!
Gelirsin bir gün diye, hep gönlümü eğledim,
Koşarak kollarıma, demedin ki sar beni.
Sensiz geçen her âna, takvime diş biledim,
Cana can olman için seni Haktan diledim.

Sen bahar meltemimdin, güneşimin ışığı;
Doğ ufkuma demiştim, aydınlansın dünyamız.
Yık gel tüm engelleri, sevindir bu aşığı,
Bitsin bütün hasretler, gerçek olsun rüyamız.
Sevmedim senden başka, gönlümün yakışığı,
Sen bahar meltemimdin, güneşimin ışığı.

Üzülmezdim anlasam, neydi benim günahım?
Vicdanınla hesaplaş, artık azap çekerken.
Gecelerim sersefil, olmuyor ki sabahım,
Özür için geç ama, sevinmek için erken.
Tutacak geç de olsa, bir gün ettiğim ahım,
Üzülmezdim anlasam, neydi benim günahım?

Sor bir kere kendine, samimi mi sevgin sor;
Konuş ya da bir kere, var ise itirazın.
Unutulmak mı yoksa, unutmak mı daha zor?
Çekilmiyor ki senin, ne sitemin ne nazın,
Özlemler deste deste, ayrılık yürekte kor,
Sor bir kere kendine, samimi mi sevgin sor.

Bak bir keman ağlıyor, belki sesi ulaşır;
Bir hüzün dolu beste, anlatıyor vedayı.
Benden sana son kalan sevgiyi alır taşır,
Bulamazsın bir daha, böyle kutsal sevdayı,
Hayrete düşer âlem, gören gözler kamaşır.
Bak bir keman ağlıyor, belki sesi ulaşır..

Anla artık ne olur, sevdi seni bu kadın;
Çok beklettin sen O’nu, ne zaman geleceksin?
İlk fırsatta demiştin, süprizse tek muradın,
Vuslatı tat Onunla, murada ereceksin.
En ücra köşesinde, kalbinin saklı adın,
Anla artık ne olur, sevdi seni bu kadın…

Esra DEREL
www.kafiye.net