AĞLADIM İŞTE

Evet en büyük hayalim büyümekti
Ama çocukluk hayalim hep gülmekti
Büyüdükçe azaldı gülmeler/im
Büyüdükçe büyüdü kederlerim
Büyüdükçe mutlu olunmuyormuş onu öğrendim 
Sonra ben büyüdükçe ölenler oldu
Canım bildiklerim hep toprak oldu
Benim hayalim mutluluktu ya ona ne oldu
Unuttum gülmeyi, unuttum usta
Büyümek , ah büyümek çok zormuş usta…
***
Ah anacım hep kısardı
Koşma, düşme, sakin oyna diye
Kızardım, büyüdüm işte karışma derdim
Sonra yere düşerdim, dizim acırdı,kan akardı
Ah anacım, hemen koşar, bakardı
Nasılda canı yanarmış meğer
Anladım şimdi,anladım anne
Büyümek çok zormuş anladım anne
Anne olmak çok zormuş, ama güzelmiş
İnsan büyüdükçe öğrenirmiş
Ama çocukluk dahada güzelmiş anne
Kollarını özledim, özlemimi içime gizledim anne….
***
Babam rahat bırak şu kızı derdi
Çocuk o bırak, yaşayarak öğrensin derdi
Düşsün de anlasın seni derdi
Kızardım babama, düşmemi isterdi
Anladım babam seni anladım büyüyünce
Gülmeyi özledim, ben büyüyünce
Meğer mutluluk çocuklukta saklıymış
Meğer, anam,babam ne çok haklıymış
Çocukluk gitmemiş içime saklanmış
Çıktı yine yaramaz, ağlattı işte 
Ağladım bu gece, ağladım babam
özledim sizi, özledim işte….

Hatun Yılmaz
www.kafiye.net