Annem Seni Çok Özledim

Ağlama anne, biliyorum çok özledin!
Ben de özledim ya, hem de çok özledim!
Dayanıyorum sanma, dayanamıyorum, biliyorsun nasıl yanarım!
İçim içimi yer, her gün mezarına koşarım.

Bir güvercin yolla oralardan bana,
Bir kanadında cennetin, bir kanadında senin kokun olsun!
Bir resmini yolla oralardan bana,
Dokunduğumda sana dokunuyormuş gibi olsun.

Özledim be annem, özledim seni!
Ziyaretime de kaç gündür gelmiyorsun.
Sitem etmiyorum, sadece özledim,
Sana sarılmayı, elini tutmayı, gözlerine bakmayı…

Soğuk gecelerde sarılarak ısıtırdık bir birimizi,
Sen soğuktan kıpkırmızı olmuş burnumu sıkar,
Gözlerime bakıp sıcacık gülümserdin.
Aslında ben üşümezdim ama;
Sana doyamadığım için üşür gibi yapar,
Doya doya, sıkı sıkı sarılırdım.

Biliyordum çok üzerdim seni,
Özür dilerim anne, affet beni
Çocuktum, aklıma ermezdi
Şimdi büyüdüm, sen görmedin ki…

Bir mum yaktım, söndüğünde gelecektin!
Mum söndü ve sen hâlâ gelmedin…
Bir mevsim başladı, bittiğinde gelecektin
Kaç mevsim geçti ve sen hâlâ gelmedin!

Beklemek bile güzel aslında, biliyor musun?
Gelecek olan sensin ya, o bile güzel.
Kollarımı açtım, bekliyorum.
Biliyorum gelmeyeceksin ama hayalime sarılıyorum!

Korkuyorum geceleri yalnız yatmaktan,
Karanlığa dalıp gitmekten,
Aniden bir ses duyunca irkiliyorum,
Sensizlik içime çöken bir korku oldu artık, dayanamıyorum.

Korktuğumda “anne” derdim, hemen yetişirdin.
Şimdi verdiğim her nefes anne;
Aldığım her nefes sensizlik.
Zaman geçiyor evet!
Fark etmiyor, benim için sanma sevgim bitecek.

Bir gün gelecek ve ben yanına geleceğim,
Anne diye sarılacağım, boynuna atılcam!
Ve sen yine eskisi gibi; “Kara güvercinim.” diyeceksin
Sonra bir sarılcam, , bir sarılcam, hiç bırakmıycam…

İçimde korku var dedim ya, o kaybolacak,
Çünkü artık sensizlik olmuyor,
Ve ben gözlerine bakıp, tek bir şey söyliycem,
Annem seni çok özledim….

Şerife Pınar ERÇELİK
İzmir Beştepeler Lisesi
9/c sınıfı
www.kafiye.net