ALACA BİR AYRILIK

Bir amansız İzmir akşamı
Kaldırımlarda yorgun serseri adımlarım
Yine bir güvercin penceremde
Asılsız bir ihbar haber bülteninde
Yakmışım ben İzmir i sıla gözlerinde
Yanmışım yandığım kadar
Kaçak bakışlarınla
Ben kaçak , ben ,firarlarda
Ben suçluyum
Sanki bu şehirde
Tut ki aranıyorum
Sevdanı içtiğim saatlarde
Gözlerin dalıp gidiyor yüreğime
Hüküm giymiş yüreğimde
Alaca bir ayrılık
Dem tutmuş ,sevdanla yakıyorum kendimi
Ansızın ölüm pusuladı ,benliğimi
Şu sevda tütsülü saatlerde
Yanıbaşıma sensizlik yağdı kar tipi
Seni özleyince yanıyor bu şehir
Bir kor ateş düşüyor sol yanıma
Hani o kimsenin bilmediği türden
Bir amansız İzmir akşamı anlayacağın
Kaldırımlarda yorgun adımlarım
Hasretin çığ gibi büyüyor
Yüreğimde can, göçüyor
Bu virane gönül sensizlikten geçiyor
Hüküm giyen yüreğimde
Alacakaranlık bir ayrılık
Hasreti demliyorum
Özlemi çekiyorum ruhuma.
SENSİZLİĞİN SON NEFESİNDE

Birgül Sevil TEKİNAY
www.kafiye.net