ÇOCUKLUĞUMU VERİN

Bana çocukluğumu verin!
Masumiyetimi, saflığımı, düşlerimi verin.
Bulutlardan şekiller oluşturduğum günleri verin.
Anılarımı, çocukluk arkadaşlarımı verin.
Başıma ne gelecek korkusu olmadan,
Saatlerce sokaklarda oynadığım güzel günleri verin.
Annemin dizinde ninniler dinlediğim sıcak anlarımı verin.
Plastik oyuncaklar arasında kaybolmayan,
Çamur kokan ellerimi verin.
Küçükken kedilerle oynardım,
Çizik içinde kalırdı her yerim.
Bana o çizikleri verin.
O zamanlar yaralarım bana mutluluk verirdi.
Bana mutluluğumu geri verin.
Hayat benden neler çalmış.
Benden aldıklarınızı geri verin.
Bana bunları veremezsiniz,
Bari çocuklarıma verin.
Akıllı televizyon, bilgisayar, tablet değil,
Akıllı insanlar ve öğretmenler verin.
Doğayı, gökyüzünü verin.
MUTLULUK verin.

Elif ER
www.kafiye.net