Gittin Ardında Bir Yığın Göz Yaşı Bırakarak

Gittin ardında bir yığın gözyaşı bırakarak,
İçinde beni götürürken beni sensiz bıraktın,
Tuzdan heykel kesildim yüreğime bakınca,
”seni sevdiklerine bıraktım” diyordun aklınca

Kekremsi bir burukluk kaldı dilimde, yüreğimde,
Öyle narin, öyle hassas söylerdim ki adını,
Ne zaman söylesem çiğ tanesi gibi erirdin dilimde,
Savruldum parçalandım yetim kaldım sürgünlerde

Beni kendinde yok ettiğinden beri,
Öksüzüm,yurtsuzum, başlangıçsız ve sonsuzum,
Ne pejmürdeyim,ne gariban,nede kimseye muhtacım,
Karayele kapılmış kuru bir yaprağım şimdi.

Sen gittin ekleyecek ne virgül kaldı ne nokta,
Seni yazacak ne bir harf, ne kelime,
Ömrü hayatımın son faslındayım şimdi,
Sineme sığmıyor artık hiç bir name…

Bir yanım seni anlatmamı isterken,
Diğer yarım susturdu çığlıklarımı,
Duymayı beklediğim sözcükleri iple çekerken,
Söylediğin sözler buzdan hançer gibi saplandı

Fatma AVCI
25.05.2010
saat:15:10
www.kafiye.net