Aşkın Ölümsüzlüğü

Dilimizde aynı cümle dillendi,
Birimizin sesi zayıflasa diğeri güçlendi,
Aşk kalbimi deldi geçti, bedenimi istila etti,
Sel gibi kattı önüne, benliğimi eritti…

Aşk ikimizin kalbini aynı anda vurdu,
Bir rüzgar gibi beden yelkenimizi doldurdu,
Duygu seli ikimizin içini ayrı ayrı oydu,
Zayıf kaldı değerler, utanç ise yok oldu…

Ademin cennetten kovuluşu gibi yasaktın,
Göğsüme serildin, rüyalarıma girdin,
Hiçbir çağrı bu kadar kuvvetli olmadı,
Aşka her hayır deyişim, bu kadar büyük evet olmadı…

Beden aynı bedendi, ruh aynı ruhtu,
Aşk öğretti şarkısını sonra unutturdu,
Bir nefes aşk çektim, sana dayanmak istedim,
Ancak, aşk senin koynunda uyuyordu…

Aşka yakalananın ayrı kalması olmazdı,
Bu duyguyu tadanın unutması imkansızdı,
Bizimkisi yarısı gerçek yarısı rüyaydı,
Daha henüz evrimini tamamlamamıştı…

Şimdi aşkın susuzluğunu yudum yudum içerken,
Gözyaşlarımın denizinde boğuluyorum.
Yitik zamanlarda yaşamayı öğrenip,
Zamansız zamanlar içinde kayboluyorum…

Fatma AVCI
01.04.2010
04.30
www.kafiye.net