UÇMAĞ

Ne vakit gözlerini görsem
Aklıma öleceğim gelir
Karanlık duvarları bir bir setreden
İçinden nehirler akan gözlerin
Şuh bir eda ile süzülüverir
Gecenin yorgunluğuna
Hüznünü çağırır zaman
Bir avcının merhametsiz bakışları
Arasında
Yaralı bir ceylan kadar müphem
Yaralı bir ceylan kadar aciz
Aşk dediğin
Birkaç damla kan
Birkaç damla matem
Akar
Akar
Akar
Ebedileşir uçmağta..

Ebru KARA
www.kafiye.net