HÜZZAMAĞLAR

Bir sızı bedeninde, sarsıp titretir seni;
İnleyen bir çiğ gibi, duyarsın bir sabahta….
Kaybettin dehlizlerde, yitirdin artık beni,
Beddualarım gizli, arşa yükselen ah’ta…

Feryadını yazarım, yıllardır bu firakın;
Biliyorum ki sonsuz, yolculuk şimdi yakın..
Sönmez içimde yanan ateşim artık bakın,
Tutuştu dualarım, el açtığım dergâhta…

Ahvalim anlatıyor, nasıl biçare halim;
Aynalarda tanınmaz, nerde eski hayalim?
Dönülmez akşam diyor şarkılarda melâlim,
Hüzzam ağlar sessizce, keder sızar segâhta…

Tılsımlı kaval sustu, gönül ovaya indi,
Gam dağında meczuptu, şimdi acısı dindi.
Vuslat diyerek, ömrün son demine gelindi,
Tüm âlem ağlar benle, yazılan kara bahta…

Yalınayak çöllerde, umut etti bu yürek;
Bulut kanatlı kervan, halâ gelmez diyerek..
Takvimlerde zamanı, öğüttü bilmeyerek,
Alır beni toprağım, yan yana iki tahta…

ESRA DEREL
www.kafiye.net