DUDAKLARIM

Dudaklarım diyorum,
Bana varlığının anlamını yüklediğin.
Dal kımıldayıp, yaprak düşse üşüyor.
Oysa hiç böyle değildi.
Dudağında,
Titremeyi öğrenmeden önce,

Bir naz bir cilve ki görme!
Kalbime sözünü geçiriyor.
Birlik oldular.
Biri titremek,
Diğeri hızla çarpmak istiyor.
Garip bir yarış,
Bir telaş içindeler..

Deniz lacivert,
Midye kadehim bu gece.
Sahil sensiz..
Sen yine bende,
Ben dudağıma değen nefeste.

Sarhoşum bu gün.
Hoş bir şehvet düşmüş nem diye her yere..
Sahilde yine sensiz,
Yıldızlar hapsetmiş geceyi.
Dudaklarım diyorum …

Melek Kırıcı
www.kafiye.net